Maanden trainen voor één wedstrijd, een raar gevoel. Meestal train ik voor een periode van wedstrijden waar er dan meestal wel een paar goeie en een paar mindere resultaten tussen zitten. Nu moest het gebeuren op één dag. Maar stress had ik (bijna) niet, ik had alles gedaan wat ik moest doen tijdens de voorbereiding en had me daar eigenlijk zeer goed mee geamuseerd.Mijn fragiel bekken heeft ook quasi niet geprotesteerd met dank aan kine Callewaert en osteo Thomas D'Havé!
We waren al van de vrijdag in Overpelt (op 1km van het gebeuren) waar we zeer goed werden ontvangen door Linda & Ronny. De vrijdagavond reed Sophie nog even het parcours, ikke met de auto erachter, zeer mooi parcours! De zaterdagmorgen nog een kort loopke voor het ontbijt waar ik organisator Mario tegen kwam die me het advies gaf om de eerste ronde in het fietsen rustig aan te doen omdat het fietsparcours niet te onderschatten was. Daarna een serieuze brunch en nog een korte zwemtraining in zwembad Dommelslag. De rest van de dag rust!
De morgen van de wedstrijd had ik er echt zin in. Met een kleine 100 man lagen we klaar aan de start en weg waren we. Ik lag al vlug in 4de positie, Jan De Cock zwom al een eindje voor en net voor mij twee slalommende zwemmers. Ik trachtte mooi rechtdoor te zwemmen
waardoor ik na een 1000m bij de zwalpers terecht kwam. Ik bleef daarentegen mooi mijn eigen lijn zwemmen. Uiteindelijk kwam ik als 3de uit het water in een mooie tijd van 55:52. Een rustige wissel en dan de fiets op waar ik de eerste ronde in mijn ritme probeerde te komen. In het midden van de 2de ronde passeerde Dieter Hauwaerts me (begin juli werkte hij nog in 9u09 de Ironman Klagenfurt af, respect!). De rest van de 180km legden we samen af. De laatste 60km kwamen er nog een aantal van de halve triatlon aansluiten. Deze namen de regels van het niet-stayeren niet al te nauw, met als gevolg een aantal scheldpartijen... ik kan me toch verdomme nooit
inhouden - wat een een kerel van de club in Kortrijk dan weer inspireerde met de volgende woorden - 'ak u vaste eb sloak op uw muyle', woorden die hij herhaalde bij het kruisen in het lopen :-). Het fietsen resulteerde in een tijd van 4u55 (36,5km/u) - op 20min van Dave Vanhove en 7de plaats - zeer tevreden stapte ik dan ook van de fiets af. Ik had geen echt moeilijke momenten gekend en zeer veel gegeten en gedronken (bijna 1l per 50min.) In de wisselzone een plaspauze gehouden, blijkbaar toch een literke te veel gedronken, want ik heb daar waarschijnlijk 2min gestaan.De eerst km gingen aan 4:10-4:15/km zonder forceren, maar na 7km voelde ik me echt niet goed, miljaar zo vroeg, maar ik kwam er al snel weer door, blijven eten en drinken en niet te veel nadenken maar concentreren op die benen. Ik haalde in op de eerste lopers en liep ongeveer even
snel als Wim De Doncker en Dieter Hauwaerts die voor me liepen en Dirk Baelus die achter me liep. De eerste 21km liep ik een tijd van 1u31, de wedstrijd moest dan eigenlijk nog echt beginnen. Dave Van Hove en Wim De Doncker stapten uit de wedstrijd met
blessures, aan kop liep dan Marc Pollet gevolgd door Dirk Baelus die me ondertussen was voorbij gelopen (aanpikken was geen optie op dat moment), op de 3de plaats nog steeds Dieter Hauwaerts en ik als 4de, alles binnen de 2 minuten. En de supporters maar roepen, 'ze zitten kapot', en ikke maar denken 'ik ook'. 'Blijven eten en drinken' was de belangrijkste opdracht. De laatst 10km was beslissend. Ik kon weer ietske beginnen versnellen en liep Dieter voorbij (sorry man), ik liep 3de, de eerste 2 liepen op anderhalve minuut. Ik bleef proberen mijn tempo te verhogen en zag op 3km van het einde Marc lopen, hup tempo optrekken (tot 15km/u - dat deed pijn) en op 1km van het einde - in het centrum van Neerpelt tussen alle supporters - snelde ik Marc voorbij, dat was kicken! Als 2de liep ik enorm voldaan over de meet in een tijd van 9:08, marathontijd van 3u11.
Een dikke proficiat aan Dirk Baelus, je overwinning is dik verdiend! Een serieuze pluim ook voor Mario en zijn team voor de schitterende organisatie!Ik wil nog een aantal misverstanden de wereld uit helpen. Voor een volledige moet je voldoende en vooral regelmatig trainen maar dit is eigenlijk haalbaar voor heel wat mensen met wat sportieve aanleg. Mijn langste rit dit jaar voor de wedstrijd was 150km, mijn langste duurloop 28km, deze winter heb ik voor maart geen duurloop gedaan langer dan 15km... meer is niet nodig en zou zelfs het tegenovergestelde effect hebben.
Ik heb de wedstrijd gedaan met een koerskader met een stuurtje opgemonteerd en deftige wielen. Een aerodynamisch tijdritmachine met vol wiel zou me, denk ik, niet veel voordeel opgeleverd hebben gezien ik tijdens de wedstrijd gedurende 95% van de tijd minder dan 40km/u reed.
Er stond ook een gewone helm op mijn hoofd en geen tijdrithelm en nog belangrijker ik had geen compressiekousen aan :-), lees hier een mooi artikeltje over attributen in de triathlon.
Wat me dus wel veel voordeel heeft opgeleverd is een zeer goede trainer, dank aan 3coacher Wim Van De Wielle!
Merci Phietje voor alle goede zorgen voor, tijdens en na wedstrijd!
Veel dank aan alle supporters om af te komen tot in Neerpelt, ook dank voor alle smsen en berichtjes!
Volgende jaar wordt het de Ironman in Nice.
Groeten,
Karl Van Biervliet