De hel werd een echt hel voor de WTDT-atleten, allen gaven in zeer zware omstandigheden op tijdens het MTB'en. Verslag van Johan hier, dat van Peter hier. Wie wel de finish haalde was de Fil, maat van Tony, zijn verslag is hieronder te lezen.15km.lopen+ 106km mountainbiken+30km lopen, een winterduatlon die ze de HEL noemen, nu weet ik waarom….
Na een loop van 15km. die ik in 1u11min. afhaspelde moesten we op de mtb. Voor 106km. op een prachtparcours voor 90% in de bossen in en rond Kasterlee. Het prachtparcours veranderde algauw in een nachtmerrie. De modder was op den duur niet meer te ontwijken, het was stampen om er door te rijden. Het was moeilijk om momenten van recuperatie in te lassen en daarbij nog te eten en te drinken. Het was een afvalrace, je voelde het, je kwam op het parcours amper nog collega zotten tegen. De vierde ronde heb ik nagenoeg niemand gezien, zo erg was het deelnemersveld uit elkaar gerukt. Zonder nog van de mechanische problemen te spreken. Driemaal ketting af, eenmaal versnellingsapparaat in de spaken…enz…kwamen daar nog krampen aan de bovenbenen bij. Een paar minuten tegen een boom staan stretchen en hop weer den bike op. Enfin allemaal niet zo erg, kon telkens verder rijden. Na de aanslagen op armen,rug,benen en schouders te hebben ondergaan stond na 6u46min. coach Nick (met de glimlach) klaar om mij nog eens te vergezellen op een marteling van 30km. lopen.Na mijn krampen tijdens het fietsen was ik niet overtuigd of ik het wel zou halen. Tony (triatleet en werkcollega waregem) riep mij nog toe de eerste 5km. traag te starten en alleen maar eten en drinken. Heb ik gedaan wat me voor de verdere loop misschien wel gered heeft van ergere. Ook Nick dacht eraan mij te motiveren om te eten en drinken. Zelfs de jan had eraan gedacht cola (zonder whisky) gasvrij te maken zodat ik die makkelijk kon opdrinken. Het moeilijke was de krampen onderdrukken, de eerste ronde viel al bij al nog mee maar dan begon de miserie in het koppeke dat ik gans de dag gebruikt had (ben dat niet gewoon hé). Wat me enorm motiveerde was dat niemand mij voorbijliep maar dat ik van lichtje naar lichtje(achterlichtjes van de meefietsende coaches) kon lopen en zo nog enkele moegestreden maar dappere atleten kon oprapen. Na 3u15min. lopen waren ook die 30km. overwonnen. Na 11u14min.01sec.onderweg te zijn geweest liep ik moe maar zeeeeeeer tevreden over de rode loper de sporthal binnen tot op het podium, waar de muziek volle petrol stond en de mensen enthousiast de atleten toejuichten.
Van de 248 atleten zijn er 122 binnen de limiet van 12u geëindigd Bibi hier is de100sten
Ik twijfel nu niet meer, ik ben niet zoals wijn… ik ben wijn….hoe ouder hoe….beter. Owowowow… Niet vergeten hé fil… Fielen dank aan mijnen trainingsmaat & coach Nick, de Jan die voor veel praktische zaken zorgde, zijn vrouwke Hannelore die de zotste supporter op het parcours was, Den tony voor de vele tips wat betreft duatlon zijn vrouwke Fien en aanwezige triatleten van wtdt voor de aanmoedigingen tot op het einde. Ook iedereen bedankt voor de telefonische aanmoedigingen. En dan vaneigens nog mijn vrouwke & dochter die gans het jaar den fil zien vertrekken op zijn savatten of zijne fiets en dan nog al dat gezever over dat sport, en toch nog de grootste supporters langs het parcours zijn. Friends, thanks for everything!
Grts.fil Voor verdere info over de Hel klik hier.